Marathi kavita aai : माया ममता भरुन जीव लावते आई, नाही जगात कोठे
मराठी कविता आई
माया ममता भरुन जीव लावते आई
नाही जगात कोठे अशी दूसरी ममताई ..
मंदिराचा कलस दिसावा तशी आईची ख्याती
अंगणातील तुलशी प्रमाने संभालते घराची नाती
प्रेमस्वरूप तुझे वास्तले तुझी सुमूर्ति मनात ठाई
घराघरात दारादारात तुझे स्मरण होते आई ...
आई
आईला कधीच मरण नसतं
आई म्हणजे नदीवरचं धरण असतं
आई म्हणजे खळ्खळनारा ओढा असतो
आई म्हणजे चाँदन्यांचा सडा असतो
आई सशाचं काळीज ,स्निहाची छाती
आई डोक्यावरच आभाळ ,पायाखालची माती
आई हवेची झुळुक ,देवाघरातला दिवा
आई कालाजातली बासरी ,ओठावरचा पावा
आई म्हणजे भाकरी ,
अहोरात्र चाकरी
आराम नाहीं ,विराम नाहीं
कष्टाला विराम नाही .
सारखं सारखं राबायचं
रात्री निजल्यावर्ती पुन्हा
माझं अंग दाबयचं .
एक दिवसी उठून रात्रीचे
आईचे मी दाबले पाय
आई म्हणाली ,"अग अगं
असं करतेस काय ?"
मी म्हणाले ,"तुझे आई
दाबनार कोण पाय ?
माझे पाय दाबतेस तू
माझ्यात का्य आहे ?
